Wspomnienie o s.M. Goretti

Śp. S.M. Goretti od Królowej Świata - Janina Sobierajczyk

Odeszła od nas siostra  „mała przyjemna”

S.M. Goretti w wieku 33 lat

             S. M. Goretti Sobierajczyk urodziła się w Jarocinie 25 maja 1929 roku, jako najstarsza córka Władysława i Władysławy z domu Kulińskiej. Ochrzczona została 3 czerwca 1929 roku w parafii p.w. św. Marcina w Jarocinie. Jej ojciec brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim. Jako gorący patriota, wychowywał swe dzieci w szacunku i miłości do Ojczyzny – Polski. Władysław z żoną żyli żywą wiarą, miłując Boga i Jego Kościół. Janina przyjęła I Komunię dnia 18 lutego 1940 roku w parafii p.w. św. Jana Kantego w Poznaniu. Bierzmowana 4 lipca 1948 roku w parafii p.w. św. Marcina w Jarocinie przez bł. kard. Stefana Wyszyńskiego. Janina była najstarszą z siedmiorga dzieci państwa Sobierajczyków: miała cztery siostry Marię, Helenę, Genowefę i Zofię oraz żyjących dwóch braci: Stanisława, który został kapłanem - werbistą i Kazimierza. Janina Sobierajczyk od dzieciństwa związana była z Kościołem, nosiła też w sobie pragnienie poświęcenie się na wyłączną służbę Bogu. Idąc za głosem Jezusa : „Pójdź za Mną” wstąpiła do klasztoru Klarysek od Wieczystej Adoracji w Bydgoszczy,  dnia  20 maja 1954 roku jako siostra zewnętrzna. Dnia 8 grudnia 1954 roku otrzymała habit i nowe imię S.M. Goretti od Królowej Świata. Po dwóch latach złożyła śluby zakonne 14 czerwca 1956 roku. Obdarzona wielkim zaufaniem ówczesnej przełożonej i konwentu bydgoskiego wyjechała w 1958 roku ze swoją „koleżanką z Jarocina”, by tworzyć nową wspólnotę Klarysek od Wieczystej Adoracji. Ponieważ był to jeszcze czas panowania wszechwładnej partii komunistycznej, siostry wyjechały w strojach świeckim. Pierwsze lata pobytu na nowej fundacji w Elblągu S. M. Goretti wiele wycierpiała. Jako że budynek klasztorny został zapisany na nią,  była nękana częstymi rewizjami władz państwowych. Bardzo szybko złożył Pan Jezus na jej ramiona ciężki krzyż lecz ona przylgnęła do niego i wiernie trwała w swoim powołaniu. Na czas przygotowania do ślubów wieczystych powróciła do Bydgoszczy, gdzie 14 czerwca 1962 roku złożyła śluby wieczyste. Powróciła jednak do Elbląga, a po powiększeniu się wspólnoty wróciła na zawsze do klasztoru macierzystego w Bydgoszczy. Z wielkim oddaniem i poświęceniem pełniła obowiązki siostry zewnętrznej. Przez wielu Bydgoszczan nazywana była „ta Siostra mała, przyjemna”.

Czytaj więcej: Wspomnienie o s.M. Goretti