Matka Maria od Św. Klary (Wiktoria Józefina Bouillevaux)

Matka Założycielka urodziła się 1 czerwca 1820 roku w Uroczystość Bożego Ciała w Maizieres we Francji. Na chrzcie, który przyjęła 4 czerwca otrzymała imiona Wiktoria, Józefina. Od dziecka pragnęła poświęcić swoje życie tylko Bogu. Kiedy proboszczem w rodzinnej miejscowości został ks. Jean Heurlaut, wraz z nim założyła wspólnotę Sióstr od Niepokalanego Poczęcia NMP, która zajmowała się działalnością edukacyjną w prowadzonej przez siebie szkole. 29 czerwca 1852 roku złożyła na ręce ks. Heurlaut (już jako o. Bonawentury) profesje III Zakonu Św. Franciszka i otrzymała imię s. Maria od Św. Klary. 15 grudnia 1854 roku w Paryżu, razem z dwiema siostrami, przyjęła habit zakonny. Została pierwszą przełożona i mistrzynią nowicjatu tworzącej się wspólnoty, która początkowo przyjęła III Regułę Zakonu Św. Franciszka i Konstytucje Sióstr Św. Elżbiety z Lyonu. 11 czerwca 1855 roku siostry zostały zaliczone do zgromadzeń zakonnych uznanych przez władzę duchowną. 24 maja 1856 r. M. Maria od Św. Klary rozpoczęła wraz z siostrami adorację Najświętszego Sakramentu ukrytego w tabernakulum, dając początek Franciszkankom Najświętszego Sakramentu ( obecnie zwanym Klaryskami od Wieczystej Adoracji). Zainsp

irowana ewangeliczną perykopą o niewdzięczności trędowatych nadała wieczystej adoracji charakter nieustannego dziękczynienia Jezusowi ukrytemu w Hostii. 15 lipca 1856 r., za zgodą bp Piotra Ludwika Coeur, siostry przeniosły się do Troyes, a 1 sierpnia tego roku rozpoczęło się tu uroczyste, nieustające wystawienie Najświętszego Sakramentu w monstrancji, a 2 stycznia 1858 r. bp Coeur zatwierdził dziękczynienie, jako główny cel adoracji. 26 czerwca 1859 r. M. Maria od Św. Klary złożyła na ręce o. Bonawentury śluby wieczyste. W tym czasie podjęła się wraz z nim opracowania Konstytucji, dyrektorium i ceremoniarza dla swojej wspólnoty, które zostały zatwierdzone przez Stolicę Świętą 15 września 1868 roku. 29 lipca 1871 r. ciężko zachorowała. Zmarła nagle ok. 2.00 nad ranem 8 sierpnia 1871 r. w klasztorze w Troyes, mając 51 lat życia i 16 profesji zakonnej. Jej ciało początkowo zostało złożone w rodzinnym grobowcu w Maizieres. 24 maja 1954 r. dokonano ekshumacji, a 27 listopada tegoż roku jej doczesne szczątki przewieziono do Troyes i pochowano w ogrodzie klasztornym.