…ze zmartwychwstania Twojego, Chryste! Alleluja! – te słowa wybrzmiewały we wszystkich kościołach jako zwieńczenie Triduum Paschalnego. Te słowa wybrzmiały również przy ul. Gdańskiej 56, po procesji rezurekcyjnej – która MIAŁA miejsce, pomimo niewielkiego metraża naszej kaplicy.
(w tym miejscu nasi długoletni przyjaciele pamiętający śp. ks. Benona Kaczmarka, mogą wspomnieć jego „procesyjki” wokół ławek w kaplicy w oktawie Bożego Ciała – w myśl polskiego porzekadła: „dla chcącego nic trudnego”)
Jako najlepszy Pedagog, Bóg każdego z nas przeprowadził przez ten najważniejszy czas w ciągu roku liturgicznego bardzo indywidualnie. Ponieważ jednak nikt nie jest samotną wyspą, to właśnie w tym czasie w sposób szczególny Bóg gromadzi nas we wspólnocie – być może nawet liczniej niż w pozostałe dni w roku. Tak też było u nas – zwłaszcza w przestrzeni prezbiterium, skoro liturgia Triduum Paschalnego wymaga liczniejszej asysty liturgicznej.
Kierujemy więc nasze podziękowania… w pierwszej kolejności i przede wszystkim – Panu Bogu, który przecież sam Jeden był, jest i będzie w centrum każdej liturgii. To On nas gromadzi, On nas prowadzi i On sam czyni wielkie dzieła w życiu każdego z nas, realizując tym samym jedno najważniejsze Dzieło: ZBAWIENIE. On też daje nam kapłanów, przez których słowa i posługę sakramentalną przychodzi do nas.
Dziękujemy więc kapłanom, którzy w czasie Triduum Paschalnego przeprowadzali nas przez kolejne znaki liturgiczne. Dziękujemy br. Markowi Skowrońskiemu OFM Cap. za przewodniczenie Liturgii Godzin w Wielki Czwartek, a także członkom Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, przybyłym z różnych stron Bydgoszczy, za wspólną modlitwę.
Dziękujemy za wierną posługę naszemu księdzu kapelanowi, ks. Piotrowi Buczkowskiemu, który – poczynając jeszcze od Wielkiego Postu – wygłaszał nam Słowo w niedzielnych kazaniach pasyjnych; natomiast w Triduum Paschalnym przewodniczył Liturgii Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek, a także Liturgii Godzin w Wielki Piątek i Wielką Sobotę. Dziękujemy ks. Czesławowi Kroll za przewodniczenie Liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek, a także za wygłoszone Słowo w Wigilię Paschalną i w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego. Dziękujemy ks. Pawłowi Hoppe za wygłoszone Słowo w Wielki Czwartek oraz za przewodniczenie Liturgii Wigilii Paschalnej.
Wśród obfitości znaków liturgicznych Triduum Paschalnego, rola lektorów w tym czasie jest nie do przecenienia. Chcemy więc w sposób szczególny – z imienia i nazwiska – podziękować wszystkim naszym kochanym lektorom. Dziękujemy p. Krzysztofowi Wieczorkowi – który oprócz służby przy ołtarzu, wprowadzał nas w kolejne etapy liturgii poprzez komentarze, które swoją głębią skutecznie uciszały rozbiegane myśli, a pomagały wkorzenić się w misterium paschalne. Dziękujemy p. Kazimierzowi Nawrockiemu, p. Karolowi Marcinkowskiemu, p. Ryszardowi Zawistowskiemu, p. Łukaszowi Manikowskiemu, p. Krzysztofowi Wianowskiemu, a także p. Pawłowi, który wspomógł naszą liturgiczną „drużynę” w Wielką Sobotę. Z całych naszych serc składamy Panom Bóg zapłać!
Dziękujemy również, oczywiście, wszystkim wiernym, którzy w tych dniach przychodzili do naszej kaplicy na wspólną modlitwę, aby towarzyszyć Jezusowi w Jego Passze. Szczególnym wzruszeniem napełniało nas doświadczenie Wielkiej Soboty, kiedy to na adorację – w ten jeden dzień w roku – chodziłyśmy na zewnątrz (jako że Grób Pański jest zawsze w kapliczce Matki Bożej Nieustającej Pomocy). Tym sposobem mogłyśmy przekonać się NAOCZNIE, że Jezus Eucharystyczny ma naprawdę wielu oddanych przyjaciół, chętnych do odwiedzania Go.
Zachęcamy więc, aby te nawiedzenia Jezusa nieustannie trwały – jako że w związku z trwającym u nas Jubileuszem, za nawiedzenie naszej kaplicy Penitencjaria Apostolska udzieliła odpustu zupełnego. Odpust ten można uzyskać raz dziennie, a możliwość uzyskania go będzie trwała aż do 14 września 2026 roku. Zachęcamy więc do częstego odwiedzania Jezusa – Jego Serce jest otwarte dla nas na oścież.
Zamykając „listę dziękczynną” (tylko na przestrzeni tego artykułu, bowiem w życiu nie ma ona końca) – dziękujemy wszystkim naszym przyjaciołom, świątecznym dobroczyńcom, świadczącym nam dobro na wszelki możliwy sposób: modlitwą, ofiarą, dobrym słowem czy myślą. Co chwila doświadczamy ogromnej życzliwości, za co jesteśmy ogromnie wdzięczne – a co również motywuje nas do coraz większej wierności łasce powołania, abyśmy były użytecznymi narzędziami w rękach Boga. Odwdzięczamy się Wam wszystkim modlitwą. Niech Zmartwychwstały Pan obdarzy Was pokojem!
